درمان شکستگی استخوان مچ دست با فیزیوتراپی

مفصل مچ، دست را به ساعد وصل می کند. حرکات دست مانند خم کردن، کشش و چرخش دست بر محور مفاصل مچ انجام می شود. حرکات دست در جهت های مختلف با استفاده از مفصل های مچ قابل انجام است. شکستگی مچ یکی از شایع ترین آسیب هایی است که در اورژانس ها دیده می شود. این شکستگی باعث پارگی و قطع رباط ها، تاندون ها و ماهیچه ها می شود.

طی معاینات اولیه ای که بر روی مچ دست شما انجام خواهد شد و پس از تشخیص وجود و نوع شکستگی مچ دست و پس از اجرای تکنیک جااندازی بسته یا باز، مچ دست شما در آتل یا گچ قرار خواهد گرفت. در این مرحله است که متخصصین ما در کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی دکتر فرخانی، برای جلوگیری از عدم تحرک مچ دست و سایر مفاصل متصل به آن، استفاده از ورزش ها و درمان های فیزیوتراپی مخصوص این دوره را به شما پیشنهاد می دهند، پس از خارج شدن مچ دست شما از گچ و آتل، نیز تکنیک ها و ورزش های مخصوص برای بازیابی انعطاف و بهبود عملکرد مچ دست شما را ارائه می کنند و از تزریق PRP و تزریق اوزون و تکنیک های مختلف فیزیوتراپی مانند ماساژ تراپی ، الکتروتراپی، اولتراسوند تراپی و مگنت تراپی برای کمک به تسکین درد و گذراندن دوره بازتوانی استفاده میکنند.

علائم شکستگی مچ دست

چنانچه پس از آسیب ها شاهد درد شدید و یا تغییر شکل مفاصل مچ دست شدید احتمال بروز شکستگی مچ دست وجود دارد. شایع ترین نشانه های بروز این آسیب به شرح زیر است:

• وجود تورم در مچ دست بعد از آسیب دیدگی
• این تورم می تواند نرم و سفت یا شدید باشد
• تورم ثانویه نرم در مچ دست که ناشی از تورم بافتهای نرم است
• تورم ثانویه سفت در مچ دست که ناشی از خونریزی ایجاد شده در دست به دلیل شکستگی مچ دست میباشد
• تورم ثانویه شدید که به دلیل پیش رفتگی قسمت های شکسته شده در بافت های نرم ایجاد می شود
• کبودی: این مشکل ناشی از خونریزی رگ ها و لخته شدن خون در زیر پوست و بافت های درونی است.
• تغییر شکل مفصل: به دنبال شکستگی مفصل مچ، گاهی پیشرفت تکه های شکسته مچ در بافت دست دیده می شود.
• گرفتی ماهیچه: گرفتی ماهیچه در حقیقت انقباض طولانی مدت ماهیچه در مفاصل آسیب دیده است. در شکستگی های شدید مچ، انقباض عضلات شدید به همراه درد زیاد مشاهده می شود.
• درد شدید: حرکت دادن مفاصل مچ در بیمارانی که با شکستگی مچ دست مواجه شده اند بسیار دردناک است.

انواع شکستگی مچ دست

شکستگی کالیس: به این نوع شکستگی، شکستگی کالیس نیز گفته می شود. این نوع شکستگی معمولاً در اثر آسیب دیدگی های ورزشی و یا سقوط کردن فرد اتفاق میا فتد.

شکستگی استخوان زورقی: این نوع شکستگی شایع ترین نوع شکستگی استخوان مچ دست برای بیمارانی است که سابقه پوکی استخوان و متعاقباً آسیب دیدگی های ورزشی را دارند.

شکستگی استخوان هرمی یا سه گوش: این نوع شکستگی معمولاً با جابجایی و رگ به رگ شدن تاندون ها و یا رباط ها اشتباه گرفته می شود. استخوان هرمی بین زائده سهمی و ستون مبدأ استخوان مچ دست قرار دارد.

شکستگی هلالی: ضرب دیدگی های مکرر و پیچ خوردگیهای مرتبط با شکستگی هلالی منجر به از بین رفتن نسوج زنده می شود.

شکستگی استخوان متاکارپال: قسمت انتهایی استخوان متاکارپال یک پیوند با استخوان مچ از ردیف دیستال مفاصل مچ ایجاد می کند.

1: کاهش علائم نوع

2: شکستگی نوع

3: شکستگی استخوان هلالی و متعاقباً جابجایی استخوان رأسی نوع

4: آرتروز تعمیم یافته مفاصل

دسته بندی شکستگی استخوان مچ دست

شکستگی ناپایدار: این نوع شکستگی از چند جنبه ناپایدار است. شکستگی ثابت ناپایدار ممکن است باعث تغییر رباط ها شده و یک شکستگی نسبی یا کامل را ایجاد کند.

شکستگی غیر یکپارچه تأخیری: شکستگی ثابت یا کاهنده استخوان مچ ممکن است برای مدت زمان طولانی ترمیم نشود.

شکستگی جابجا شده: شکستگی مچ دست یک شکستگی ناپایدار و تنظیم نشده است. قطعات شکسته شده ممکن است نسبی و یا کامل جابجا شده باشد.

شکستگی پایدار: این نوع شکستگی، شکستگی خط مو یا ثابت استخوان رادیوس، استخوان زند زیرین، استخوان مچ یا استخوان متاکارپال است.

دلایل آسیب های ورزشی

1. سقوط ها و زمین افتادن های خانگی
2. تصادف اتومبیل
3. آسیب های حین کار
4. استرس های مکرر

آسیب های شکستگی مچ

• شکستگی مچ دست ناشی از پوکی استخوان
• استخوان های ضعیف و شکننده
• ناهماهنگی در تأمین مواد معدنی موردنیاز استخوان ها
• جذب مواد معدنی مانند کلسیم توسط استخوان ها بیش از مقدار مورد نیاز روزانه که به آن استئوپنیا می گویند.
• استئوپنیا ناشی از استخوان های ضعیف و شکننده، پوکی استخوان گفته می شود.

بیماری پاژه مچ دست:

بیماری پاژه در اثر افزایش تعداد استئوکلاست ها در بافت های استخوانی ایجاد می شود. استئوکلاست ها سلول های استخوانی هستند که مسئول افزایش جذب استخوان ها هستند. امکان شکستگی در استخوان های ضعیف احیا شده زیاد است.

تجویز دارویی کورتیزون:

استفاده طولانی مدت (به صورت خوراکی یا استنشاقی) از گلوکوکورتیکوئیدها باعث غلظت نامتعادل مواد معدنی استخوان ها میشود. این کورتیکواستروئید که باعث بیماری پوکی استخوان می شوند احتمال شکستگی استخوان ها را بالا می برند.

تشخیص شکستگی مچ دست

1. اشعه ایکس
2. ام آر آی اسکن
3. CAT
4. سونوگرافی

درمان شکستگی مچ دست

• محدود کردن حرکت مفاصل مچ باعث کاهش درد و کم کردن تورم مفاصل مچ میشود.
• استراحت
• درمان با آب سرد/آب گرمقرار دادن یخ بر روی مفصل مچ باعث کم کردن لخته خون و تورم مفصل می شود. بعد از 24 تا 48 ساعت، قرار دادن آب گرم بر روی مفصل باعث کاهش درد و سفتی مفصل مچ می گردد.
• گچ گرفتن و بی حرکت نگه داشتن

• مدت زمان لازم جهت بی حرکت نگه داشتن و یا گچ گرفتن به موقعیت موضع شکسته شده و نتایج به دست آمده از آزمایش های رادیولوژی بستگی دارد.

دارو درمانی شکستگی مچ دست

داروهایی که جهت درد مچ در شکستگی استخوان مچ دست تجویز می شود به شرح زیر است:

NSAID ها: NSAIDs ها (داروهای ضد التهاب غیر استروئید) جهت کاهش التهاب و درد تجویز می شود.

سست کننده های ماهیچه ای: داروهای سست کننده ماهیچه ای جهت حل مشکل گرفتگی عضلات و سفتی مفاصل مچ تجویز می شود.

تجویز کورتیزون: جهت کاهش التهاب در مچ دست کورتیزون تزریق می گردد. در صورتیکه درد شدید مچ توسط NSAID ها درمان نگردد، با کمک تزریق مکرر کورتیزون درد کاهش یافته و درمان می شود.

تزریق اوزون: تزریق اوزون با فعال کردن گردش خون در کوچک ترین رگ های خونی باعث کمک به درمان استخوان های مچ می شود. اوزون درمانی با از بین بردن تورم های موضعی و سست کردن ماهیچه ها سبب کاهش درد ناشی از شکستگی مچ میگردد.

تزریق پلاسمایغنی ازپلاکت (پی آر پی): در روش تزریق PRP ، پلاسمای غنی از پلاکت با عوامل رشد به بافت های آسیب دیده تزریق شده و با افزایش مواد خونی و عوامل رشد در مچ، باعث تسریع روند بهبود شکستگی مچ دست می گردد.

فیزیوتراپی: از روش هایی مانند ورزش درمانی، کشش عضلات، اولتراسوند، الکتروتراپی، مگنت تراپی، گرما درمانی، سرما درمانی و ماساژ درمانی جهت ترمیم شکستگی مفاصل مچ استفاده می کند. با کمک فیزیوتراپی حرکت ماهیچه ها بهتر انجام می گیرد، قدرت آنها افزایش پیدا کرده و هماهنگی و کشیدگی طبیعی عضلات بهبود پیدا می کند.

مراقبت ها زمانی که مچ شما در گچ یا آتل قرار دارد: نکته مهم در زمان قرار داشتن بازو در گچ یا آتل این است که در این هنگام بازو زیاد سفت، ضعیف و یا متورم نگردد. متخصص فیزیوتراپی در این زمان برای شما تمرینات ملایم و مناسب تجویز خواهد کرد تا شانه ها، آرنج و انگشتان شما در این زمان حرکات مناسب را داشته باشند.

زمانی که گچ یا آتل مچ باز می شود: پس از اینکه گچ یا آتل دست شما باز شد، مچ دست سفت بوده و در بازوی خود احساس ضعف خواهید داشت.

روش های درمان فیزیوتراپی

متخصصین علم فیزیوتراپی از روش های درمانی جهت بهبود عملکرد و تقویت بازوی شما استفاده خواهند کرد. این توانبخشی شامل درمان هایی به شرح زیر خواهد بود:

1. تسکین درد
2. کاهش سفتی عضلات
3. افزایش قدرت و توانایی شما برای حرکت بازگشت به فعالیت های عادی روزمره
4. آماده ساختن شما جهت انجام فعالیت های سخت تر
5. جلوگیری از بروز ناتوانی های طولانی مدت