بررسی کاربرد داروهای غضروف ساز

داروی غضروف ساز عبارتی است که در سال های اخیر زیاد شنیده میشود.

• بسیاری از مردم و بیماران اطلاعاتی از آناتومی مفصل دارند و میدانند غضروف قسمتی از مفصل بوده که در حرکت نرم و روان آن موثر است. این کاملا درست است.
• میدانند که علت بسیاری از درد های مفصلی ساییدگی و آرتروز بوده و پدیده غالب در ساییدگی مفصل آسیب دیدن و از بین رفتن غضروف است. این کاملا درست است.
• پس منطقی به نظر میرسد که اگر دارویی بتواند غضروف آسیب دیده مفصل را ترمیم کند میتواند تا حد زیادی درد آن را از بین ببرد. این هم درست است.
• بسیاری از شرکت های دارویی در بروشور هایی که به بیماران و حتی پزشکان میدهند ذکر میکنند دارویی که میفروشند حاوی گلوکزامین است و گلوکزامین ماده ای است که در تولید و ترمیم غضروف مفصلی نقش دارد. این هم درست است.
• از همه این ها نتیجه میشود که گلوکزامین یک داروی غضروف ساز است. این غلط است.

ماده گلوکزامین

• موادی که امروزه به نام غضروف ساز در بازار دارویی وجود دارند همگی ماده موثره ای به نام گلوکزامین دارند.
• بعضی از آنها حاوی کندروایتین سولفات هم هستند.

در دهه اخیر و بعد از به بازار آمدن این مواد مطالعات زیادی بر روی موثر بودن یا نبودن گلوکزامین و کندروایتین سولفات بر روی روند آرتروز و ساییدگیم فصل و درد مفصلی انجام شده ولی هیچ مطالعه ای تاکنون نشانه نداده که این مواد تاثیری در روند ساییدگی و آرتروز داشته باشد و مهمتر از همه هیج مطالعه ای نتوانسته نشان دهد که این مواد غضروف ساز هستند.

• از طرف دیگر گلوکزامین و کندروایتین سولفات جزو داروها طبقه بندی نشده و مکمل غذایی محسوب میشوند.
• به همین علت تولید آنها تحت نظر سازمان های دارویی کشورها نیست.
• طبق مطالعه جدیدی که به عمل آمده تنها نیمی از این مکمل ها واقعا به اندازه ای که در روی جعبه ذکر کرده اند حاوی این مواد هستند.

با توجه به موارد ذکر شده میتوان گفت

• داروی غضروف ساز وجود ندارد
• دارویی تا کنون یافت نشده که بتواند غضروف آسیب دیده را ترمیم کرده و یا غضروف جدید بسازد و یا بتواند مانع از خراب شدن غضروف شود و داروهای حاوی گلوکزامین و کندروایتین سولفات عاری از چنین توانایی هستند.